Rolnictwo - rocznik 2007/08

Aneroid

Aneroid  - przyrząd do mierzenia ciśnienia atmosferycznego. Zasadniczą jego częścią jest zamknięta puszka, z której usunięto powietrze, skonstruowana ze sprężystej blachy. Pod wpływem zmian ciśnienia zewnętrznego ulega odkształceniom. Ruchy ścianek puszki za pośrednictwem systemu dźwigni są przenoszone na wskazówkę poruszającą się na okrągłej tarczy wyskalowanej w jednostkach ciśnienia.

Barograf

Barograf  - przyrząd do ciągłej rejestracji ciśnienia atmosferycznego (barometr samopiszący). Działa na zasadzie aneroidu. Ruchy ścianek zespołu puszek są przenoszone za pośrednictwem układu dźwigni na piórko stale stykające się z wy skalowaną taśmą papierową na obracającym się bębnie. Wykres przebiegu ciśnienia nosi nazwę barogramu.

Barometr stacyjny

Barometry naczyniowe "stacyjne" - budowa: szklana rurka , długości ok. 900 mm i średnicy 10 mm, wypełniona rtęcią. Górny koniec rurki jest zamknięty, a dolny zanurzony w metalowym zbiorniczku wypełnionym rtęcią. W rurce ponad rtęcią jest próżnia. Z boku słupka rtęci znajdującego się w rurce jest skala barometru w hektopaskalach lub milimetrach. Gdy ciśnienie powietrza wzrasta, słupek rtęci się wydłuża. Część rtęci z naczynia przechodzi do rurki. Gdy ciśnienie atmosferyczne się zmniejsza,  przemieszcza się w odwrotnym kierunku. Wartości pomiaru należy skorygować o poprawki wynikające z niedoskonałości budowy przyrządu.

Heliograf

Heliograf  - przyrząd służący do rejestracji (zapisu) czasu trwania usłonecznienia. Najczęściej jest używany heliograf Campbella-Stokesa. Zasadniczą częścią tego przyrządu jest szklana kula spełniająca funkcję soczewki skupiającej promienie słoneczne na umieszczonym w odległości ogniskowej pasku z cienkiego kartonu. W wyniku pozornego ruchu Słońca następuje wypalenie śladu na pasku. Zapis czasu trwania usłonecznienia otrzymany w postaci wypalonego śladu na pasku nosi nazwę heliogramu.

Solarymetr Molla - Gorczyńskiego

Solarymetr Gorczyńskiego - można nim zmierzyć wielkości wszystkich składowych promieniowania padającego. Wyniki mają charakter względny. Natężenie danego rodzaju promieniowania jest proporcjonalne do liczby działek wskazywanych przez miliwoltomierz i wielkość stałej charakteryzującej dany egzemplarz przyrządu. Głównym elementem we wspomnianym solarymetrze jest termostos Molla składający się z kilkudziesięciu termo ogniw (80) zestawionych w kilku rzędach na metalowej podstawie w kształcie koła o średnicy ok. 2 cm. Termo ogniwa stanowią cienkie płytki wykonani z konstantanu i manganianu. Spojenia tych metali są na przemian zabarwione na biało i na czarno. Wskutek różnicy w pochłanianiu promieniowania słonecznego przez spojenia, powstaje między nimi różnica temperatur proporcjonalna do natężenia padającego promieniowania, wywołująca przepływ prądu, którego napięcie wskazuje  przyłączony do termostosu miliwoltomierz. Termostos jest osłonięty szklaną kopułką, która chroni go do wpływów atmosfery.
Sposób wykonania pomiaru:
Na termostos nakładamy rurkę pyrheliometryczną (tubus) w celu wyeliminowania wpływu na wielkość pomiaru promieniowania rozproszonego. Termostos ustawia się prostopadle do padania promieni słonecznych.
Przy pomiarze promieniowania rozproszonego solarymetr ustawia się poziomo, zdejmuje rurę pyrheliometryczną, termostos się zaciemnia ruchomym ekranem dyfuzyjnym zamocowanym na specjalnym wysięgniku.
Pomiar promieniowania całkowitego odbywa się przy termostosie ustawionym poziomo i całkowicie odsłoniętym dla promieniowania rozproszonego i bezpośredniego.

Luksomierz fotoelektryczny

Termometry gruntowe

Szklane termometry rtęciowe służące do pomiaru temperatury gruntu na następujących głębokościach: 5, 10, 20, 50 cm (termometry kolankowe) i 100 cm (termometr wyciągowy).

Termometr minimalny przy powierzchni gruntu

Szklany termometr umieszczony poziomo na ramieniu trzymadła na wysokości 5 cm nad powierzchnią gruntu. W okresie zimowym podnoszony wraz z narastaniem pokrywy śnieżnej. Od IV do IX przykryty osłoną przeciwsłoneczną.

Termograf

Termograf - przyrząd do ciągłej rejestracji temperatury powietrza. Zaopatrzony jest w urządzenie zegarowe poruszające bęben, na którym piórko kreśli przebieg temperatury. Zapis temperatury (wykres) na wyskalowanym pasku papieru nosi nazwę termogramu.

Psychrometr Augusta

Psychrometr  - przyrząd do pomiaru zawartości wilgoci w powietrzu za pomocą suchego i zwilżonego termometru.
Psychrometr Augusta jest podstawowym przyrządem do pomiaru wilgotności powietrza używanym na stacjach meteorologicznych w Polsce

Psychrometr Assmanna

Psychrometr aspiracyjny Assmanna służy do pomiaru temperatury i wilgotności powietrza poza klatką meteorologiczną.

Higrometr włosowy

Higrometr -  przyrząd do określania zawartości pary wodnej w powietrzu. Najbardziej znany jest higrometr włosowy. Na metalowej ramce jest rozpięty odtłuszczony włos ludzki (lub ich wiązka), którego jeden koniec jest połączony ze wskazówką poruszającą się wzdłuż skali opisanej w procentach. W zależności od zmian wilgotności powietrza włos zmienia swą długość, a związane z tym ruchy są przenoszone na wskazówkę. Higrometr wyposażony w układ piszący, rejestrujący w sposób ciągły zmiany wilgotności powietrza, nosi nazwę higrografu. Wykres otrzymany za pośrednictwem higrografu nosi nazwę higrogramu.

Higrograf

Ewaporometry - przyrządy do pomiaru wielkości parowania

Ewaporometr Piche'a - rurka szklana długości ok. 30 cm i średnicy ok.10 mm otwarty z jednego końca. Drugi, zamknięty koniec, ma uchwyt do pionowego zawieszenia przyrządu. Rurka ma podziałkę w milimetrach.
Rurkę po napełnieniu destylowaną wodą i zakryciu otworu krążkiem bibuły o średnicy 40 mm zawiesza się w klatce meteorologicznej. Woda znajdująca się w rurce wsiąka w bibułę, z której paruje, obniżają c swój poziom w rurce. Różnice poziomów wody w rurce, zanotowane podczas kolejnych obserwacji, dostarczają informacji o warunkach parowania. Wskazania przyrządu nie dostarczają  jednak ścisłych danych ani o rzeczywistej wielkości parowania terenowego, ani o wielkości parowania z powierzchni wodnej.

Ewaporometr Wilda - za pomocą tego przyrządu można określić wagowo ilość wyparowanej wody. Jest to wago uchylna, w której szalkę stanowi blaszany zbiorniczek, o powierzchni 250 cm2 i głębokości 15 m, napełniony wodą. Przyrząd ustawia się pod daszkiem żaluzjowym, a wskazówka wagi pozwala określić wielkość parowania z dokładnością 0,1 mm.

-grafy